Cardano

De inheemse cryptocurrency van Cardano, ADA, werd gelanceerd in 2017 na een publieke verkoop van 25,9 miljard ADA-tokens, die begon in september 2015. Nog eens 5,2 miljard tokens werden uitgegeven en gedeeld onder de drie aparte entiteiten die het Cardano-protocol op de markt brengen en ontwikkelen. Dit zijn Input Output Global (IOG), Emurgo, en de Cardano Foundation. IOG kreeg 2,46 miljard tokens, Emurgo 2,06 miljard en de stichting 648 miljoen.

Toen de token publiek verhandeld kon worden, was de prijs van ADA $0,02. Binnen 96 dagen stegen de prijzen naar hun vorige recordhoogte van $1,31 in overeenstemming met de rest van de crypto-markt tijdens de crypto bull run van 2017.

Net als de prijzen van de meeste crypto-activa in 2018, viel de prijs van ADA sharp dat jaar. In november 2018 was het teruggevallen naar $0,02.

Het duurde meer dan twee jaar voordat ADA weer boven de $1,31 kwam. Aangejaagd door een nieuwe bull-marktcyclus begin 2021, bleef ADA stijgen, en bereikte $2,46 medio mei 2021. Er vond een korte correctie plaats tussen mei en juli voordat de prijzen nog verder stegen. Dit keer bereikte ADA een nieuwe recordhoogte van $3,10 begin september 2021.

De inheemse blockchain van Cardano is verdeeld in twee aparte lagen om verschillende taken uit te voeren en de algehele efficiëntie te verbeteren. Dit zijn:

• Cardano Settement Layer (CSL): Gebruikt om peer-to-peer transacties van ADA-native tokens te faciliteren.
• Cardano Computational Layer (CCL): Gebruikt om slimme contracten uit te voeren.

De Cardano blockchain werkt met een proof-of-stake (PoS) consensusmechanisme voor het ontdekken van nieuwe blokken en het toevoegen van transactiegegevens aan de blockchain, genaamd “Ouroboros.” Dit PoS-systeem houdt in dat ADA-houders hun munten vergrendelen of “staken” in pools die door andere deelnemers worden beheerd, of zelf operators van stake-pools worden.

Om nieuwe blokken te creëren, gebruikt Ouroboros een tijdsperiode-systeem dat “epochs” wordt genoemd, waar elke epoch vijf dagen duurt. Binnen elke epoch zijn er 21.600 kleinere tijdseenheden genaamd slots, of één slot elke 20 seconden. Stake-pools worden willekeurig toegewezen aan elk slot als een “slotleider” en krijgen de taak om een nieuw blok voor dat slot te creëren.

Hoewel iedereen zijn eigen staking pool kan runnen, vereist het wel een niveau van technische expertise om dit succesvol te doen. De beloningen voor het toevoegen van nieuwe blokken aan de keten worden verdeeld onder de stake-pool operator en stakers nadat elke epoch is afgelopen (vijf dagen). De beloningen zijn in verhouding tot het aantal munten dat door elke persoon in de pool is gestaked.

Hoe meer munten gezamenlijk in een stake pool worden gehouden, hoe groter de kans dat deze willekeurig wordt geselecteerd om een slotleider te worden en het volgende blok in de keten toe te voegen. Denk aan gestake munten als loten. Terwijl meer loten je kansen om te winnen vergroten, garandeert het niet dat je zult winnen. Om te voorkomen dat grote pools het systeem domineren, wordt elke staking pool beheerst door een “verzadigingsparameter,” die in wezen stake pools lagere beloningen biedt zodra ze een bepaalde capaciteit hebben bereikt. Dit geeft ADA-stakers een prikkel om hun munten naar kleinere pools te verplaatsen.

Dit Ouroboros consensus systeem is compleet verschillend van Bitcoin’s proof-of-work (PoW) systeem, dat vereist dat gebruikers concurreren met gespecialiseerde computerapparatuur om het volgende blok te ontdekken en heeft geen ingebouwde functie die monopolistische mijnbouw operaties ontmoedigt, behalve het feit dat de waarde van bitcoin afhankelijk is van het feit dat het door niemand wordt gecontroleerd.