NEO

Neo is een open-source blockchain-platform dat in 2014 werd gelanceerd onder de naam Antshares door Da Hongfei en Erik Zhang. Het werd in 2017 omgedoopt tot Neo. Het platform is ontworpen om te ondersteunen wat het een "slimme economie" noemt door digitale activa, digitale identiteit en slimme contracten te integreren. Het maakt gebruik van een dual-token systeem bestaande uit NEO en GAS.

Neo werkt met behulp van het Delegated Byzantine Fault Tolerance (dBFT) consensusmechanisme, dat snelle transactie-finaliteit mogelijk maakt en gedecentraliseerde applicaties ondersteunt met hogere doorvoereisen.

Belangrijkste Kenmerken:

1. Slimme Contracten (NeoContract): Neo's slimme contractensysteem stelt ontwikkelaars in staat om gebruik te maken van veelvoorkomende programmeertalen zoals C#, Java, Go, Python en TypeScript. Slimme contracten worden uitgevoerd binnen de NeoVM (Neo Virtual Machine), die is ontworpen om lichtgewicht en schaalbaar te zijn.

2. NeoFS: NeoFS is een gedecentraliseerd bestandsopslagnetwerk met toegangscontroles op basis van portemonnee-adressen. Gegevens worden opgeslagen als objecten in containers, die plaatsingsbeleid en toegangsrechten definiëren. Toegang tot opgeslagen inhoud wordt beheerd via sessietokens of bearer tokens.

3. Neo Name Service (NeoNS): NeoNS is een gedistribueerd naamgevingssysteem dat leesbare domeinnamen (bijv. alice.neo) aanbrengt aan middelen zoals portemonnee-adressen, NeoFS-links en IP-adressen. Het ondersteunt hiërarchische domeinen (bijv. shop.alice.neo) en de top-level domeinen worden beheerd door de Neo Commissie.

4. Neo Oracle Service: Neo's oracledienst stelt slimme contracten in staat om gegevens aan te vragen en te ontvangen van off-chain bronnen. Het maakt gebruik van een commit-reveal schema om gegevensmanipulatie te voorkomen en ondersteunt verzoeken via HTTPS en NeoFS. Oracle-verzoeken kosten 0,5 GAS, met extra kosten voor callback-functies.

5. Dual-Token Model:

   • NEO: Een governance-token dat wordt gebruikt om te stemmen over voorstellen, leden van de Neo Commissie te kiezen en invloed uit te oefenen op netwerkwijzigingen. NEO heeft een vaste voorraad van 100 miljoen en is ondeelbaar.
   • GAS: Een utility-token dat wordt gebruikt om te betalen voor netwerkbronnen zoals transactiekosten en uitvoering van slimme contracten. GAS is deelbaar en wordt gegenereerd met elk nieuw blok, dat wordt verdeeld onder NEO-houders.

De NEO-token ondersteunt governance en deelname aan het ecosysteem op de Neo blockchain. Belangrijke toepassingen zijn:

1. Governance: NEO-houders stemmen voor de Neo Commissie, die verantwoordelijk is voor het onderhouden van consensusnodes en beslissen over blockchainparameters en upgrades.

2. Tokenisatie van Activa: Neo maakt de creatie en het beheer van getokeniseerde fysieke en digitale activa mogelijk. Eigendom en overdrachten worden on-chain geregistreerd.

3. Gedecentraliseerde Applicaties (dApps): Het platform ondersteunt de ontwikkeling van dApps in gebieden zoals gedecentraliseerde financiën (DeFi), opslag en cross-chain diensten.

4. Gedecentraliseerde Opslag: NeoFS biedt bestandsopslag met toegangscontroles, geschikt voor gebruiksgevallen zoals contentlevering en enterprise databeheer.

5. Naamgevingsdiensten: NeoNS biedt leesbare domeinnamen voor portemonnees en middelen, wat de bruikbaarheid verbetert.

6. Oracle Toegang: Slimme contracten op Neo kunnen off-chain gegevens ophalen met de oracledienst, wat functies zoals toegang tot markgegevens of API-integratie mogelijk maakt.

7. Cross-Chain Interacties: NeoX faciliteert communicatie tussen Neo en andere blockchains, ter ondersteuning van activa- en contractinteroperabiliteit.