WAL Token

WAL is de native utility- en staking-token van het Walrus gedecentraliseerde opslagprotocol. Walrus is ontworpen om efficiënte, veilige en schaalbare gedecentraliseerde blob-opslag te bieden voor blockchain-gebaseerde en gedecentraliseerde applicaties. WAL is integraal voor de werking van het protocol en fungeert als een stakingmechanisme dat de beschikbaarheid van gegevens ondersteunt, correct gedrag onder opslagnodes stimuleert en protocoleven governance mogelijk maakt.

De WAL-token opereert op de Sui blockchain, die dient als het controlevlak voor Walrus. In tegenstelling tot opslagnetwerken die op maat gemaakte ketens gebruiken, maakt Walrus gebruik van Sui voor het beheren van metadata, betalingen, staking en economische coördinatie.

WAL wordt voornamelijk gebruikt om:

• Te staken op opslagnodes: WAL-houders kunnen hun tokens delegeren aan opslagnodes. Dit bepaalt de verdeling van opslagverantwoordelijkheden over het netwerk door "shards" proportioneel toe te wijzen aan de stake die aan elke node is gedelegeerd.
• Veilige opslaggaranties te bieden: Gestake WAL is onderhevig aan beloningen of slashing, afhankelijk van of nodes aan hun verplichtingen voldoen om blob-gegevens op te slaan en te bedienen. Dit mechanisme helpt de beschikbaarheid en integriteit van gegevens te waarborgen.
• Te betalen voor netwerkservices: WAL wordt gebruikt om te betalen voor het uploaden van gegevens (schrijfacties) en het reserveren van opslagcapaciteit (opslagmiddelen) over een gedefinieerd aantal epochs. De prijzen worden vastgesteld door nodes via een gewogen stemmechanisme.
• Deelnemen aan governance: WAL-houders beïnvloeden de protocolparameters via token-gebaseerde stemprocedures. Dit omvat het vaststellen van strafniveaus voor mislukte uitdagingen, verplichtingen voor shard-herstel en aanpassingen aan het economische beleid.
• Gecentraliseerde economische prikkels te ondersteunen: WAL ondersteunt een gedecentraliseerde markt voor opslag- en rekencapaciteiten, waardoor gebruikers en opslagproviders langdurige verplichtingen kunnen aangaan zonder centrale handhaving.